MEFTUN
Ay dedi “Kimsin sen?”, “Benim. Ben evrenim.” dedim.
Sordu “Kimlerlesin? Sen nesin?”, dedim
“Herkese yakın herkesten bir parçayım. Hem en derininde hem de dokunamayacağın kadar uzağındayım”...
“Olmaz öyle” dedi. “ Seç tarafını...”
“Ben bertarafım” dedim. “Bir varım, bir yokum. Bazen hiç, bazen çokum...”
“Peki” dedi Ay, “ Yıldızım ol, gel bana, karış karanlıktaki yansımama.!”
“Gelirim” dedim Ay’a “ Ama kalamam oralarda. Rüzgar bırakmaz beni, savurur başka limanlara...”
“Git o zaman” dedi, “Git... Yanımda kalmayacaksan kucak açmayacağım sana”
“Tamam” dedim aya... “ Ama her güneş doğusunda sen hep beni hatırlayacaksın, unutma......”
Ay hüznüyle giderken, güneş belirdi pembe semalarda.. Ufuktan seslendi dalga sesleri sabahın ilk ışıklarıyla...
Güneş dedi ki “Kimsin sen? Kimlerlesin? Sen nesin?”, “ Seç tarafını! Benimle olmayacaksan git ayınla gecenin karanlığında buluşmaya...”
“Tamam dedim “Giderim... Ama sen bir daha asla bakamayacaksın o aya, unutma...”
Çok oldum, yok oldum... Hiçten var oldum, vardım hiç oldum... Rüzgara kapıldım, bir derin nefes oldum...
ve bir gün karıştım başka bir nefese, binlerce zerremle savruldum...
İşte o gün ben “ben” oldum.
Yeniden doğdum sende, ben sana “meftun” oldum...
--
Mobil Yandex.Mail'den gönderildi
Ay dedi “Kimsin sen?”, “Benim. Ben evrenim.” dedim.
Sordu “Kimlerlesin? Sen nesin?”, dedim
“Herkese yakın herkesten bir parçayım. Hem en derininde hem de dokunamayacağın kadar uzağındayım”...
“Olmaz öyle” dedi. “ Seç tarafını...”
“Ben bertarafım” dedim. “Bir varım, bir yokum. Bazen hiç, bazen çokum...”
“Peki” dedi Ay, “ Yıldızım ol, gel bana, karış karanlıktaki yansımama.!”
“Gelirim” dedim Ay’a “ Ama kalamam oralarda. Rüzgar bırakmaz beni, savurur başka limanlara...”
“Git o zaman” dedi, “Git... Yanımda kalmayacaksan kucak açmayacağım sana”
“Tamam” dedim aya... “ Ama her güneş doğusunda sen hep beni hatırlayacaksın, unutma......”
Ay hüznüyle giderken, güneş belirdi pembe semalarda.. Ufuktan seslendi dalga sesleri sabahın ilk ışıklarıyla...
Güneş dedi ki “Kimsin sen? Kimlerlesin? Sen nesin?”, “ Seç tarafını! Benimle olmayacaksan git ayınla gecenin karanlığında buluşmaya...”
“Tamam dedim “Giderim... Ama sen bir daha asla bakamayacaksın o aya, unutma...”
Çok oldum, yok oldum... Hiçten var oldum, vardım hiç oldum... Rüzgara kapıldım, bir derin nefes oldum...
ve bir gün karıştım başka bir nefese, binlerce zerremle savruldum...
İşte o gün ben “ben” oldum.
Yeniden doğdum sende, ben sana “meftun” oldum...
--
Mobil Yandex.Mail'den gönderildi