GÜZELLEŞMEKTE RUHUN SANATI
Değerli Sanat dostlarım; Sanatın ışığında yaptığım içsel yolculuğumda gönlüme takılanları, ruhunuzun renkleriyle paylaşırken renkliliğinizle çoğalacağım bu yazı diliyle sohbetimde, şu an burada olan dostlarım sanatın renkleriyle donanan gönlünüze merhaba, Gönül bu ya hep güzeli ister, güzele güzellikle bakmak ister. Güzelliklerle, güzelleşmek ister. Bazen içeri sızsa da acılar, burukluklar, kırgınlıklar, kırılganlıklar istenmeyen karanlıklar yine de gönül güzelle avunmak ister. Senin aklına ‘’güzellik’’ derken fiziki varlık mı geldi. Şaka yapıyor olmalısın canım akıl bu ya bazen böyle şakalar yapıp, oyunlar oynayabiliyor! diyelim. Sizin de bildiğiniz gibi Güzellik Sanattır. Sanatın güzelliğiyle güzelleşmek de ruhun sanatıdır. Sanata bakmak, dokunmak ruh ister, gönül ister, duygu ister, derinlik ister, gönül gözü ister, yürek tınısı ister, kap ritmi ister, ister de ister. Bu kadar isteğin içerisinde tek istenmeyen yüreğin karanlık ve kirli yüzleridir. Karanlık yüzler, sanatın ışığında leke gibi kalacağından kirlilik yaratır. Eğer bu kara lekeler büyür ise Önce sanatı gölgeler, sonra da sanatın ışığında buluşan yüzlere gölgesi düşer. Bu karanlık gölgeler Toplumun ve çağın ilerlemesinde, aydınlanmasında en yıkıcı, yıpratıcı unsurlar olup çağın gerisine doğru sürükler. Geri kalmış toplumlarda Sanat’ın çıtası ne kadar aşağıda ise o kadar manevi eziyet ve cehalet hakimiyet kurarak hükmünü yürütür. Oysa Sanat, toplumun aydınlık yüzüdür. Toplumların medeniyetini, tarihi dokusunu, ilmini, kültürünü, ahlakını işleyen ve ilerleten en önemli temsilcilerinden biridir Sanat. Gönlümün bam telinde, ruhumun ince yerinde, yüreğimin ta içinde hissettiğim, gördüğüm, duyduğum, tanıklık ettiğim, zaman zaman da yaşadığım bu kirli bakışlar, sizlerin de maruz kaldığınız gibi beni de gerçekten yoruyor, enerjimi bölüyor ve üretkenliğimi aksatıyor. Değerli sanat dostlarım gönlümün kalemine takılan bir şiirle ruhumu arındırarak güzelleşirken sizlere de güzellikler diliyorum. Gecenin karanlığında soluklanırken hiç batmayan güneşimizin tüm ruhları güzelliklerle aydınlatacağı günlere doğru hoş kalın, hoşça kalın, sanatla kalın. KALEMİM İP OLSAKimler dizilirdi sıra sıraYüzünü çevirip sevgi odasınaGülümserdi muhabbetleEl ele, kol kola güneş dostluğuylaKeyifle salınırdı belkiMüziğin hoş fısıltısıylaRüzgara savururdu saçlarını,Salıncak olan kollarındaRenklerle, desenlerle donatırdıHayalleri resmeden ucundaKendini bulurdun eğer,Dokunsaydın özgür ruhunlaDili söylerdi satır, satırVicdanının gönül huzuruylaKurşun kalem olur bazen, silgisi yanındaBazen tükenmez kalem olur, ipin ucundaDikiş olurdu ciltlenen kitaplaraOkuyucusunu beklerdi dizildiği raflardaBelki halka olurdu takıldığı boyunlaraBelki döndürürdü ipten, son satırıyla. KÜLTÜR-SANAT
05 Ağustos 2017 - 22:49
GÜZELLEŞMEKTE RUHUN SANATI
KÜLTÜR-SANAT
05 Ağustos 2017 - 22:49